Δυτικές Διαδρομές

Στο παρόν άρθρο θα βρείτε όλα τα άρθρα που γράφτηκαν από εκπροσώπους της Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. και δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Δυτικές Διαδρομές το χρονικό διάστημα μεταξύ Απριλίου του 2009 και του Ιούνιου του 2012. (Πατήστε το βελάκι για προβολή του άρθρου που επιθυμείτε).

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Εκδότης ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ

Υπεύθυνη ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ

Τηλ. 210 2637339 - 6972422407

Σολωμού 6, Πετρούπολη 13231

marian-1@otenet.gr

www.dytikesdiadromes.gr

Απρίλιος 2009

Διάστρεμμα

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Απρίλιος 2009

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ​ Είμαι από τα ιδρυτικά μέλη της Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α.. Ο χρόνος που αφιερώνω στις δράσεις της με ανταμείβει συχνά με τον χρησιμότερο τρόπο. Συχνά με ρωτάνε που βρίσκω το χρόνο για να τρέχω, με δύο παιδιά, δουλειά και φυσικά το σπίτι. Ο χρόνος είναι λίγος, αλλά πάντα βρίσκετε όταν το θέλεις πραγματικά. Η πρώτη φορά που χρειάστηκε να εφαρμόσω αυτά που είχα μάθει στα σεμινάρια πρώτων βοηθειών, ήταν μία Παρασκευή βράδυ. Βρισκόμουν στο σπίτι μου και ακούω τον γιο μου να φωνάζει έντρομος . Πως κατέβηκα τις σκάλες, ούτε που το κατάλαβα (μέγα λάθος η έλλειψη ψυχραιμίας). Μέσα σε δευτερόλεπτα πέρασαν από το μυαλό μου τα χειρότερα, τόσα ακούμε κάθε μέρα στις ειδήσεις. Τον βρήκα να κρατά το πόδι του. Ηρέμησα. Δεν ήταν και το χειρότερο… Επιστρέφοντας στο σπίτι, παραπάτησε και στραμπούλιξε το πόδι του (διάστρεμμα το λένε). Μαμά το έσπασα; με ρώτησε όλος αγωνία. Με πολύ προσοχή του έβγαλα το παπούτσι και εξέτασα το πόδι του. Είχε πρηστεί αλλά δεν φαινότανε σπασμένο. Άδειασα μια παγοθήκη σε μια σακουλίτσα. Του έβαλα πάνω στο πρήξιμο τον πάγο, τυλιγμένο με μία πετσέτα,( για να μην δημιουργηθεί έγκαυμα πάγου). Κάθε 5 λεπτά τον έβγαζα για ένα λεπτό και μετά τον ξανατοποθετούσα. Ύστερα από 20 λεπτά τον αφαίρεσα, του ακινητοποίησα το πόδι με ότι πρόχειρο βρήκα… και στο γιατρό. Κι άλλες φορές μου χρησίμευσαν οι γνώσεις αυτές. Αισθάνομαι περήφανη που μπορώ να προσφέρω σε όσους με χρειάζονται. Έλα κι εσύ μαζί μας, έχουμε να μάθουμε πολλά. Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. Ντίνα Τσαλαπατάνη

Μάιος 2009

Διάστρεμμα

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Μάιος 2009

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ 1ο Θέμα Μια και ο χώρος ονομάζεται διαδρομές, να και μια δική μου διαδρομή που θα μοιραστώ μαζί σας. Μια μέρα οδηγούσα για τη δουλεία μου, στο μπροστινό μου αμάξι τέσσερα άτομα, μάλλον οικογένεια, οι γονείς στα εμπρός καθίσματα με ζώνες για να προστατεύουν την πολύτιμη ζωή τους; Ή την τσέπη τους, από το φόβο των τόσων ευρώ; Και στα πίσω καθίσματα δυο αγγελούδια που γελάγανε και χαιρόντουσαν με τα παιχνίδια τους δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω χωρίς ζώνες, χωρίς ειδικό κάθισμα !!!!!! ​ Ένα μικρό παιδί στο πίσω κάθισμα, με ένα απότομο φρενάρισμα θα ζυγίζει όσο ένα μικρό ελεφαντάκι, περίπου δυο τόνων, τι μπορεί να το σταματήσει; Αυτή λοιπόν η σκηνή με γέμισε σκέψεις, αυτοί οι γονείς δεν αγαπούσαν τα παιδιά τους ; Δεν νοιάζονταν; ΟΧΙ. Απλά είπαν δυο βήματα είναι δεν πειράζει ! σε μένα θα συμβεί τώρα; Θα προσέχω ! Έχω και εγώ παιδιά και τα υπεραγαπώ, αλλά όταν ήταν μικρά έκανα το ίδιο ΛΑΘΟΣ! Πώς έχω άλλη στάση σήμερα ; Το τελευταίο χρόνο είμαι μέλος της Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α., πήρα μέρος σε αρκετές εκπαιδεύσεις σε μια από αυτές, με θέμα ασφάλεια στο αυτοκίνητο έμαθα τα αυτονόητα. Να χρησιμοποιώ ΠΑΝΤΑ το ειδικό κάθισμα για τα παιδιά μου. Να φοράμε ΟΛΟΙ τις ζώνες μας ΣΩΣΤΑ Να ρυθμίζω στη σωστή θέση το προσκέφαλο του καθίσματος. Να ελέγχω τα ελαστικά του αυτοκινήτου. Να μην χρησιμοποιώ ποτέ το κινητό μου, όταν οδηγώ ! Τι να κάνω το τρίγωνο, το γιλέκο, τις αλυσίδες, τον πυροσβεστήρα και άλλα πολλά, δεν χωράνε εδώ, έχω υπερβεί τις λέξεις του κείμενου, θα με κόψουν ! Είμαι τυχερή που είμαι μέλος της Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α.. Μάθε για μας στο www.eeedea.gr. Έλα και εσύ μαζί μας, έχουμε να μάθουμε πολλά! ​ Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. Ζωή Θεοφιλοπούλου 2ο Θέμα Έχω να σας κάνω μία πρόταση. Σπάστε τις μπαγιάτικες αλυσίδες μηνυμάτων που ζητάνε αίμα, ενώ δεν ισχύουν πλέον. Όταν στέλνετε μήνυμα που ζητάει αίμα, ( σας εύχομαι ποτέ να μην το χρειαστείτε ) φροντίστε να γράφετε και ημερομηνία που γίνεται το αίτημα. Αν λάβετε παρόμοιο μήνυμα, πριν το προωθήσετε, μπείτε στον κόπο να κάνετε ένα τηλέφωνο και να επιβεβαιώσετε ότι είναι πραγματικό, ή ότι δεν έχει λήξει η ανάγκη αυτή. Σκεφτείτε έναν γονιό που ζητάει τον Φεβρουάριο αίμα για το παιδάκι του και του τηλεφωνούν συνεχώς για να του προσφέρουν αίμα, μέχρι και τον επόμενο Φεβρουάριο και βάλε, γιατί το μήνυμα κάνει συνεχείς κύκλους. Κι αν τελικά έχει χαθεί το παιδάκι, μέχρι πότε θα «πληγώνουν» τον γονιό; Τέλος, μην περιμένετε να σας ζητήσουν αίμα, ΔΩΣΤΕ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ - ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΑΙΜΟΔΟΤΕΣ Στοιχίζει μόνο λίγο από τον χρόνο σας και ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ Προωθήστε αυτή την πρόταση κι ας κάνει συνέχεια κύκλους κι ας παλιώσει, δεν πειράζει, αυτή δεν πονάει. ​ Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. Γ. Κασφίκης

Απρίλιος 2010

Εθελοντές, εκπαιδευόμενοι ή όχι

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Απρίλιος 2010

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Κυριακή 17-1-10 9.30π.μ. Ξεκινάει το πρώτο σεμινάριο απεγκλωβισμού μετά από σεισμό. Ανοίγουμε τρύπες στα ερείπια και προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα θύματα. Έρχονται στο νου μου εικόνες από τον πρόσφατο σεισμό στην Αϊτή. Ίδη έχουμε πολλή ένταση και αγωνία αν όλα θα πάνε καλά. Είναι μόνο μια άσκηση. Πως θα ήταν αν είχαμε να αντιμετωπίσουμε αληθινό περιστατικό; Διάφορες σκέψεις πέρασαν εκείνη τη μέρα από το μυαλό μου. Μέχρι τότε πίστευα ότι όλοι οι άνθρωποι, έστω και στην ανάγκη, γινόμαστε εθελοντές. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα σ’ ένα εκπαιδευμένο εθελοντή και σ’ ένα κατά περίσταση εθελοντή. Ο πρώτος είναι αποτελεσματικός, έχει ψυχή που αντέχει στα δύσκολα και ξέρει πως να ενεργήσει. Είτε πρέπει να απεγκλωβίσεις ένα θύμα από φωτιά, σεισμό, τροχαίο, είτε φροντίζεις οι εθελοντές που συμμετέχουν σ’ αυτό να έχουν νερό, αν απαιτηθεί, φαγητό και ξεκούραση, είτε να οργανώσεις έναν καταυλισμό, ή ακόμα κι ένα σεμινάριο ενημέρωσης πολιτών, χρειάζεται ενημέρωση, εκπαίδευση, εξάσκηση. Όσοι λοιπόν σκέφτονται να συμμετέχουν σε εθελοντικές ομάδες καλό είναι να γνωρίζουν ότι πρέπει να εκπαιδευτούν, να έχουν πειθαρχεία και υπομονή ,να δίνουν το παρόν όσο πιο συχνά μπορούν. Αν όχι, υπάρχουν κι άλλες μορφές εθελοντισμού όπως η αιμοδοσία, η βοήθεια σε οποιοδήποτε συνάνθρωπο ή σε κάποιο κοινωφελές ίδρυμα. Τελικά όλοι, ανάλογα με το χρόνο μας μπορούμε να βοηθήσουμε. Εμείς στην Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. έχουμε τους δικούς μας στόχους και δράσεις. Μπορείτε να τα δείτε στην ιστοσελίδα μας στο www.eeedea.gr, κι αν σας κάνουν………σας περιμένουμε, μαζί με τις ιδέες σας. Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. Τσαλαπατάνη Κωνσταντία.

Μάιος 2010

Ε.Θ.Ε.Λ.Ο.Ν.Τ.Ε.Σ.

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Μάιος 2010

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Είναι πολύ εύκολο να μιλήσει κανείς και να πει ότι δεν

Θέλει να του συμβεί ποτέ τίποτα άσχημο και ότι όλα θα πηγαίνουν πάντα άριστα στη ζωή του μα….

Ελα που ποτέ κανείς δε ξέρει τι πραγματικά του ξημερώνει και όχι μόνο αυτό, αλλά

Λέμε πάντα ότι «αν ου μη γένοιτο» συμβεί κάτι τέτοιο, θα θέλαμε ο συνάνθρωπος που θα συντρέξει να μας βοηθήσει στη δύσκολή ώρα,

Οχι μόνο να γνωρίζει, αλλά να είναι και ένας μικρός Θεός,

Να ξέρει να μας δώσει το φιλί της ζωής,

Ταυτόχρονα, εάν πρόκειται για τροχαίο, να μη μας μετακινήσει και τραυματιστούμε χειρότερα.

Επιπλέον και σε περίπτωση ναυαγίου, να γνωρίζει τον τρόπο να σωθούμε και οι δύο.

Σωστό και πρέπον θα ήταν, ακόμα και σε πυρκαγιά, να γνωρίζει την τεχνική της κατάσβεσης, μα και σε περίπτωση σεισμού θα θέλαμε να γνωρίζει τις τεχνικές απεγκλωβισμού.

Όμως τίποτα από τα παραπάνω δε θα μπορούσε να ισχύει, εάν δεν υπάρχει η πρόληψη, η ενημέρωση και γνώση, στο ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος, όλα αυτά να τα πραγματοποιήσεις.

Γι’ αυτή τη δύσκολη στιγμή, σε καλούμε να εκπαιδευτείς μαζί μας στην Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α., για να μάθεις το πώς μπορείς να προσφέρεις με ασφάλεια τη βοήθεια σου σε όλους εκείνους που μπορεί να τη χρειαστούν.

Είμαστε μία παρέα, αυτό πρεσβεύουμε, που αγαπάμε το συνάνθρωπο, την δράση και τη γνώση και θέλουμε να προσφέρουμε. Σε περιμένουμε στην παρέα μας, στην ιστοσελίδα www.eeedea.gr μπορείς να μάθεις για μας.

Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α.

Ίλα Ιωακείμ

Οκτώβριος 2010

Ψυχραιμία

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Οκτώβριος 2010

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Είναι Σαββατόβραδο. Εγώ και η Μαρία ετοιμαζόμαστε στο σπίτι της για βολτίτσα. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ο πατέρας της. Καλεί σε βοήθεια. Κατεβαίνουμε δυο ορόφους με την ψυχή στο στόμα. Η μαμά της είναι καθισμένη στον καναπέ φανερά πανικοβλημένη , καταϊδρωμένη , με δύσπνοια και να κρατά το στήθος της . Ο μπαμπάς της αποσβολωμένος επαναλάμβανε : έμφραγμα - έμφραγμα . Η Μαρία άρχισε να κλαίει - Άντε καλέ! πως κάνετε έτσι ; δεν έχει τίποτα η γυναίκα, λέω ανοίγοντας της το στηθόδεσμο και βάζοντας την σε πιο αναπαυτική θέση, με τα πόδια λυγισμένα. Λοιπόν Μαρία … φέρε το αμάξι στην είσοδο . Το νοσοκομείο εφημερεύει και είναι 10 λεπτά από εδώ . Εγώ και ο μπαμπάς σου θα την φέρουμε σιγά - σιγά κάτω. Άντε κυρα Θάλεια ! Μήπως το κάνεις επίτηδες για να μας έχεις παρεούλα ; προσπάθησα να αστειευτώ. Μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο όλοι είχαν ηρεμίσει! Όταν οι γιατροί πήραν την κύρια Θάλεια για να την εξετάσουν με ρώτησε η Μαρία : - Πως ξέρεις ότι δεν είναι τίποτα ; - Δεν το ξέρω, όμως στις πρώτες βοήθειες μαθαίνουμε ότι πάνω από όλα χρειάζεται ψυχραιμία. - Ευτυχώς που ήσουν εδώ. - Δεν έκανα τίποτα, αλλά εσύ για καλό και για κακό έλα σε κανένα σεμινάριο πρώτων βοηθειών, ποτέ δεν ξέρεις…!!! Έλα παρέας μας στην Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α., κάνουμε κι άλλα πράγματα, μπορείς να ενημερωθείς και από την ηλεκτρονική μας διεύθυνση www.eeedea.gr. Κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα, αλλά όλοι μπορούν να κάνουν από κάτι. Όλοι μαζί μπορούμε καλλίτερα, προσφέρουμε περισσότερα. Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. Τσαλαπατάνη Κωνσταντία

Δεκέμβριος 2010

Βοήθεια

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Δεκέμβριος 2010

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Άρχισα να γίνομαι γραφική, σε συγγενείς και φίλους. «ελάτε να μάθετε πρώτες βοήθειες». Μάλλιασε η γλώσσα μου, κανενός το αυτί δεν ίδρωσε. Κανείς δεν έχει χρόνο για τα αυτονόητα. Μόνο στα δύσκολα παίρνουν τηλέφωνο και ρωτάνε «έπαθα αυτό, έπαθα το άλλο, τι να κάνω;» Χθες, την ώρα που καθίσαμε στο τραπέζι να φάμε σαν οικογένεια και να πούμε τα νέα της ημέρας, τρίτη μπουκιά δεν κατέβασα …. «ντριν» το τηλέφωνο. Η φιλενάδα μου, μέσα σε λυγμούς και κλάματα «τσάκωσα τα δάχτυλά μου στη πόρτα του αυτοκινήτου, πρήστηκα, πονάω, τι να κάνω;» Ομοιοπαθητική, της απαντάω. Πάρε ένα σφυρί και ξαναχτύπα. Ξέχασε τον πόνο της από το θυμό της, «εγώ πονάω κι εσύ κάνεις πλάκα …….» μου είπε και μου έκλεισε το τηλέφωνο. Θύμωσε, φυσικό ήταν, τι να πω κι εγώ; Έτσι θα καταλάβει αυτό που της φώναζα τόσο καιρό. Ίσως βέβαια και να μην καταλάβει και να μου θυμώσει για τα καλά. Συγνώμη φιλενάδα μου, δεν είμαι αναίσθητη, και ασφαλώς και στεναχωρήθηκα με το ατύχημά σου και σε σκέφτομαι συνέχεια, όμως ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβεις γιατί το έκανα. Εσύ έχεις έμενα να μου τηλεφωνείς σε μια τέτοια ανάγκη. Αν εγώ σε χρειαστώ να μου δώσεις πρώτες βοήθειες, εσύ θα μπορείς να με βοηθήσεις; Θα ξέρεις τι να κάνεις με το καρούμπαλο του άντρα σου, αν δεν βρίσκεις εμένα; Καλλίτερα να μάθεις σε κάποιον να ψαρεύει, παρά να του πιάνεις ένα ψάρι κάθε μέρα, λένε οι κινέζοι. Στο λέω τελευταία φορά. Έλα μαζί μου στην Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. μαθαίνουμε αρκετά, θα μάθεις και πρώτες βοήθειες. Έλα, γιατί την επόμενη φορά μπορεί να σε χρειαστεί το παιδί σου, κι εγώ να λείπω. ​ Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. Κωνσταντία Τσαλαπατάνη

Σεπτέμβριος 2011

Βοήθεια

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Σεπτέμβριος 2011

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Είμαστε πια στο τέλος του καλοκαιριού και βρισκόμαστε ανάμεσα στην «αγανάκτηση» και τη ζεστασιά μιας τόσο όμορφης εποχής που όμως θέλει ιδιαίτερη προσοχή σε διάφορους τομείς. Εξαιρετικά ενδιαφέρον παρουσιάζει η αύξηση των πυρκαγιών. Κι αυτό γιατί? Απλούστατα, γιατί ο άνθρωπος έρχεται πιο κοντά με τη φύση, λειτουργεί χωρίς ενδιαφέρον για το αποτσίγαρό που θα πετάξει, για τα υπολείματα σκουπιδιών που θα εγκαταλείψει μετά από ένα πικ νικ και τέλος από την καύση των αγριόχορτων που θα πραγματοποιήσει στο εξοχικό του και την επέκταση της φωτιάς που θα δημιούργησει. Επιπλέον, η περίπτωση των εμπρεισμών είναι μία άλλη πικρή ιστορία που έχει γραφτεί με αίμα στη χώρα μας.....Όμως, όποιος και να είναι ο λόγος γέννεσης μιας φωτιάς κανείς δεν πρέπει ν’αγνοεί ή υποτιμά τον κίνδυνο και να τηρεί τους κανόνες πυροπροστασίας.....Βέβαια η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Δυστυχώς ένας άλλος παράγοντας απώλειας ανθρώπινων ζωών είναι οι πνιγμοί που αποτελούν τη δεύτερη ατυχηματική αίτια θανάτου στη χώρα μας. Η αιτία πνιγμών στη θάλασσα, (γιατί τα μπάνια συνεχίζονται), είναι ότι ο Ελληνικός λαός σε γενικές γραμμές δεν ξέρει να κολυμπά σωστά, η αδυναμια της πολιτείας για την εφαρμογή των νόμων, η έλλειψη εκπαιδευτικών προγραμμάτων κ.α. Η πείρα έδειξε ότι ο μεγάλος κίνδυνος σε μια διάσωση πνιγόμενου είναι, ότι το θύμα γαντζώνεται κυριολεκτικά επάνω στο σωτήρα του και τον παρασύρει στο βυθό. Επιπροσθέτως, σε περιπτώσεις μη επαγγελματικής διασώσεως πνιγόμενου, πνίγεται και ο ερασιτέχνης διασώστης!!!. Eτσι ποτέ δεν ‘’βουτάμε’’ εν ψυχρώ να σώσουμε κάποιον πού πνίγεται. Ακολουθούμε άλλη μέθοδο!!! Ο βασικός κανόνας διάσωσης είναι το αρκτικόλεξο «ΠΕΡΥΚΩΠΗ» = ΠΕταξε, ΡΥμούλκησε, ΚΩπηλάτησε, ΠΗγαινε. Από την άλλη πλευρά έχουμε εγκαύματα από την ηλιακή ακτινοβολία....Δεν παρατηρείται το φαινόμενο αυτό μόνο στους τουρίστες, αλλά και σε συμπολίτες μας και ιδιαίτερα σε μικρά παιδιά. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι χρειάζετε ακόμα και 6 ώρες μετά την έκθεση στον ήλιο να φανεί η έκταση του προβλήματος και οι βλάβες στο δέρμα. Το νεαρό της ηλικίας και η σοβαρότητα της κατάστασης συμβάλουν στον κίνδυνο από δερματικό καρκίνο και ιδιαίτερα μελάνωμα....Τοποθέτηση αντιλιακού με υψηλό δείκτη προστασίας και τήρηση των οδηγιών των ειδικών μπορεί να σώσει ζωές... ​ ​ για την ΕΕΕΔΕΑ Ίλα Ιωακείμ

Νοέμβριος 2011

Θεσμικό Πλαίσιο

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Νοέμβριος 2011

Θεσμικό πλαίσιο για τον εθελοντισμό Τώρα! Την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. την γνωρίζεται αρκετό καιρό τώρα (www.eeedea.gr ), οπότε σήμερα θα σας ενημερώσουμε για τις ΜΚΟ που βασίζονται στον εθελοντισμό και στη συμμετοχή του πολίτη, και την πληθώρα εμποδίων που αντιμετωπίζουν στην ανάπτυξη του έργου τους. Την περίοδο όμως της οικονομικής κρίσης, όπου ο εθελοντισμός αποτελεί σημαντικό ζητούμενο και η έμπρακτη έκφραση της αλληλεγγύης είναι όρος επιβίωσης και συνοχής των κοινωνιών, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ άλλοτε, τόσο η προστασία των εθελοντών από την εκμετάλλευση, όσο και η διαφάνεια των ίδιων των ΜΚΟ. Παρά το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού, δεν προωθείται από όλες τις χώρες - μέλη περιβάλλον κατάλληλο για την ανάπτυξη του εθελοντισμού. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ειδικό νομικό πλαίσιο για τον εθελοντισμό και τις εθελοντικές οργανώσεις, με αποτέλεσμα οι τελευταίες να αντιμετωπίζουν σειρά θεσμικών εμποδίων, στην ανάπτυξη της κοινωφελούς δράσης τους.

1. Δεν υπάρχει νομική πρόβλεψη για ασφάλιση και προστασία των εθελοντών.

2. Δεν υπάρχει πλαίσιο ρυθμίσεων για τη σχέση αμειβόμενων και εθελοντών, με αποτέλεσμα οι εθελοντές να πέφτουν συχνά θύματα εκμετάλλευσης ή να υποχρεώνονται να καταλαμβάνουν αμισθί θέσεις εργασίας.

3. Απουσιάζουν ρυθμίσεις για φορολόγηση και χρηματοδότηση των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων, με αποτέλεσμα άλλοτε να αντιμετωπίζονται ως κερδοσκοπικές και άλλοτε να στερούνται πόρων.

4. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρες διαδικασίες για πιστοποίηση των μη κερδοσκοπικών και ανεξάρτητων από το κράτος φορέων και διαχωρισμό τους από αυτούς που ασκούν συγκαλυμμένα επάγγελμα και εντάσσονται στο κράτος ή την αγορά.

Ανάλογα προβλήματα παρατηρούνται και σε άλλες χώρες- μέλη, με αποτέλεσμα είτε να μην αναπτύσσεται ποιοτικά ο εθελοντισμός, είτε να θεωρείται ότι μπορεί μονομερώς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας. Ωστόσο σήμερα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ο εθελοντισμός εντός πλαισίων μπορεί να συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή και έχει τεράστια οικονομική σημασία . Το έτος 2011 ονομάστηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών «Διεθνές Έτος Εθελοντισμού». Επίσης, ο ίδιος φορέας έχει κατοχυρώσει την 5η Δεκεμβρίου κάθε έτους ως «Διεθνή Ημέρα Εθελοντισμού». Παρόλα αυτά τα προβλήματα και πολλά άλλα, οι εθελοντές συνεχίζουν να προσπαθούν. Ενταχθείτε κι εσείς στη δύναμή τους, ή βοηθήστε τους όπως μπορείτε. ​ Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. Χονδρού Χριστίνα

Ιούνιος 2012

Από μικρό κι από τρελό

Δυτικές Διαδρομές

Ενημερωτικό περιοδικό των Δυτικών Προαστίων

Ιούνιος 2012

"ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΡΕΛΟ ΜΑΙΘΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ"

Την Κυριακή 4 Μαρτίου η Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. πραγματοποίησε εκπαιδευτική άσκηση Α' βοηθειών στην περιοχή του Άλσους Αγ. Δημητρίου στην Πετρούπολη.

Στόχος της ήταν η πρακτική εφαρμογή όσων διδάχθηκαν οι συμμετέχοντες στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που οργάνωσε η Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α.

Το σενάριο ήθελε δύο παιδιά άσχημα τραυματισμένα και αναίσθητα, μια μητέρα σε κατάσταση σοκ και ένα παιδί χωρίς τραυματισμούς.

Οι διασώστες καλούνται να παράσχουν πρώτες βοήθειες.

Στην πορεία το τρίτο παιδί τρομάζει και εξαφανίζεται.

Έτσι οι διασώστες κάνουν και έρευνα αγνοουμένου.

Η άσκηση τελείωσε, αξιολογήθηκε από τους συμμετέχοντες και γυρίζοντας σπίτια μας, ο μικρός μου γιος 9 ετών, ο οποίος υποδύθηκε το χαμένο παιδί, μου λέει:

"Μαμά όλη την ώρα που βρισκόμουν μόνος, πέρασαν από μπροστά μου πολλοί άνθρωποι. Κανένας δεν με ρώτησε: παιδί μου είσαι εδώ μόνο σου; είσαι καλά; χρειάζεσαι κάτι;"

Σοβαρή παρατήρηση από ένα εννιάχρονο! Με προβλημάτισε. Με σόκαρε θα έλεγα! Φαντάσου να ήταν αλήθεια. Ένα μικρό παιδί κάθεται μόνο του, μαζεμένο, εμφανώς δεν παίζει, δείχνει φοβισμένο, αλλά δεν προκαλεί εντύπωση σε κανένα;

Τόσο πολύ έχουμε χάσει την παρατηρητικότητά μας ή τόσο αδιάφοροι γίναμε προς το συνάνθρωπό μας και της ανάγκες του; Γιατί άραγε;

Δε θα 'πρεπε στις δύσκολες εποχές που περνάμε να τονώσουμε όλοι μέσα μας το αίσθημα της αλληλεγγύης και της ανιδιοτέλειας;

Δε θέλω να φανώ υπεράνω. Ομολογώ ότι ενδεχομένως την ίδια στάση να κρατούσα κι εγώ παλιότερα.

Μέχρι που χρειάστηκα βοήθεια στο δρόμο.

Και ήμουν τυχερή. Τη βρήκα.

Ήταν η στιγμή που μ' έκανε να αλλάξω τρόπο σκέψης και στάση ζωής. Ίσως ο βασικότερος λόγος που μ' έκανε να αποφασίσω να γίνω εθελόντρια.

Ας βάλουμε λοιπόν τον εθελοντισμό στη ζωή μας.

Είναι πολιτισμός. Διδάσκει σωστή παιδεία. Μας κάνει αλτρουιστές. Το έχουμε ανάγκη περισσότερο τώρα παρά ποτέ.

Σ' όλους μας, ακόμα και όσους δηλώνουν πως δεν έχουν χρόνο ν' ασχοληθούν προτείνω αρχικά να γίνουμε ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.

Γι' αυτό δε χρειάζεται ελεύθερος χρόνος.

Χρειάζεται μόνο αγάπη προς το συνάνθρωπο.

Ευαγγελία Ψωρογιάννη

(μέλος της Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α.)

*Αφιερωμένο στην άγνωστη γυναίκα που με βοήθησε όταν το χρειάστηκα. Ο Θεός να την έχει καλά, όπου κι αν βρίσκεται.