Χάθηκε, αναρριχητής στο βουνό.

Η πληροφορία δόθηκε, περίπου στις 11:15 μ.μ.. Ειδοποιήθηκε η ομάδα, συγκεντρώθηκε, έγινε η ενημέρωση για τα δεδομένα που είχαμε, φορτωθήκαμε τον εξοπλισμό που θα χρειαζόμασταν και σε λίγο απλωμένοι στους πρόποδες του βουνού, σαρώναμε την περιοχή με τους προβολείς και τους φακούς μας, αναζητώντας τον αγνοούμενο. Κάποια στιγμή, κάποιος από την ομάδα άκουσε μία εξασθενημένη φωνή να καλεί σε βοήθεια. Κατευθυνθήκαμε στο σημείο και τελικά τον εντοπίσαμε. Πεσμένος ανάμεσα σε κάτι βράχια με ένα σπασμένο πόδι και μερικές γρατσουνιές. Είχαμε τελειώσει, αρκεί να τον πλησιάζαμε κατεβαίνοντας δίπλα του, να ακινητοποιούσαμε το τραύμα του και να τον βοηθούσαμε να μετακινηθεί. Επιτέλους θα επιστρέφαμε πίσω.

ΝΟΜΙΖΑΜΕ!!!

Κατά την διαδικασία της επικοινωνίας μαζί του, (είμαστε αυτοί, ηρέμησε! ήρθαμε να σε βοηθήσουμε! πώς σε λένε; πως έπεσες; κλπ) μας ενημέρωσε ότι έπεσε στην προσπάθειά του να εντοπίσει τον φίλο του, ο οποίος είχε  πέσει λίγη ώρα πριν απ’ αυτόν. Πάλι από την αρχή! Έναν ψάχναμε, έναν βρήκαμε, έναν θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε, τον Θοδωρή. Θοδωρή από δω, Θοδωρή από κει, φωνή από δω, φωνή από κει, καμία απάντηση. Δεν μπορεί κάπου εδώ κοντά θα είναι, πόσο μακριά από τον φίλο του να σκαρφάλωνε; Παρέα ήταν.

Αργήσαμε να τον εντοπίσουμε, αν και ήταν 40 μέτρα πιο μακριά, αλλά σε ένα αρκετά δυσπρόσιτο σημείο κάτω από κάτι βράχια που σχημάτιζαν μία τρύπα. Ο Θοδωρής αναίσθητος. Με μικρή δυσκολία, κατέβηκαν δύο τρία άτομα κοντά του. Το φορείο όμως; Μόνο όρθιο βόλευε. Που να το ακουμπήσουμε; Πώς να χωρέσουμε κι εμείς; Πώς να τον βολέψουμε και να τον ακινητοποιήσουμε; Πώς ; …. πώς; ….;  Κολάρο, προσεκτικές – αργές - συντονισμένες κινήσεις και ο Θοδωρής δεμένος πάνω στο φορείο. Ακροβατικά βήματα, μη ξεχάσουμε κι εμείς κανένα πόδι στα βράχια. Τελικά κατηφορίζουμε το μονοπάτι για να επιστρέψουμε, ο ένας ξαπλωμένος στο φορείο κι ο Παύλος, ο πρώτος τραυματίας, καθισμένος στα πλεγμένα χέρια κάποιων διασωστών, που του πρόσφεραν το καρεκλάκι της επιστροφής.

Τέλος καλό, όλα καλά.

 

Πέρασε καιρός από τότε, αλλά ακόμα συζητάμε κάθε τόσο διάφορα σενάρια που «παίχτηκαν» στην Πανελλήνια συνάντηση των Ε.Ε.Ε.Δ., που διοργάνωσε η Ελληνικής Ένωσης Έρευνας & Διάσωσης Εθελοντών Αττικής και πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη.

Είχαμε κι άλλα εκπαιδευτικά αντικείμενα (απ’ όπου και οι φωτογραφίες – περισσότερες στην ιστοσελίδα μας www.eeedea.gr ).

 

Σχοινιά. Aνέβα κατέβα με σχοινιά τον τοίχο ενός ερειπίου!! Εγώ κι ο Spiderman! Ωραίο ήταν! το έμαθα (;) αλλά δεν θα το ξανακάνω! ειδικά αν δεν έχω και τον εκπαιδευτή μαζί μου.

 

Ενημερωθήκαμε και για την ασύρματη επικοινωνία, συχνότητες, πομποί, δέκτες…. Ραδιοερασιτέχνες δεν γίναμε, αλλά ποτέ δεν είναι αργά!

 

Οι πρώτες βοήθειες, ήταν, είναι και θα είναι πάντα βασικό μέρος των εκπαιδεύσεών μας. Έτσι και στο τριήμερο της Πανελλήνιας Συνάντησης.

 

Αλλά και οι φωτιές δεν έλειψαν!

Με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, υλοποιήσαμε σενάριο πυρόσβεσης σε πλαγιά βουνού με χαμηλή βλάστηση.  Ο Αξιωματικός του οχήματος μας «ταλαιπώρησε». Το άγνωστο σενάριο, είχε συνεχώς απρόοπτα. Αφού συνδέθηκαν οι μάνικες και ήδη καταπολεμάμε την «φωτιά», είχαμε κηλίδωση, (δεν σας λέω τι είναι, να ενταχθείτε σε μία εθελοντική ομάδα της περιοχής σας για να εκπαιδευτείτε και να μάθετε), μετά είχαμε  καταστροφή μίας «καλαμάτας» ( ούτε αυτή θα σας πω τι είναι, χι! χι!) είχαμε συνέχεια προβλήματα, σαν να είχαμε προηγούμενα με τον εκπαιδευτή.

Ήταν ζωντανό το περιστατικό!! Κουραστικό κι ας  έλειπαν οι φλόγες!

 

Ήταν μία καλή εκπαιδευτική εμπειρία. Όπως και όλο το τριήμερο.

Βασικό ρόλο στην επιτυχία αυτού του εκπαιδευτικού τριημέρου έπαιξαν οι ομάδες της Ελληνικής Ένωσης Έρευνας & Διάσωσης από την Θεσσαλονίκη, την Λιβαδειά, την Πτολεμαΐδα. Αυτό το τριήμερο μας έδωσε πολλές γνώσεις κι εμπειρίες, ελπίζουμε βέβαια να μην χρειαστεί να τις χρησιμοποιήσουμε ποτέ.

Η Πανελλήνια συνάντηση των Ε.Ε.Ε.Δ. γίνετε κάθε χρόνο και σε άλλη πόλη.

Παρόμοιες ασκήσεις όμως γίνονται όλο το χρόνο, απ’ άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα, από πολλές εθελοντικές ομάδες και η Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. συμμετέχει σε αρκετές.

Σκεφτείτε κι εσείς σοβαρά να ξεφύγετε από την καθημερινότητα και να γίνετε μέλη κάποιας εθελοντικής ομάδας. Έχετε να μάθετε πολλά, χρήσιμα για εσάς και την κοινωνία.

ΚΑΙ ΑΧΡΕΙΑΣΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.

 

Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α.

Κασφίκης Γεώργιος