Το θέμα μας αυτή τη φορά προέρχεται από ένα τυχαίο πέρασμα, στο χάος του διαδικτύου, από ένα ιστoλόγιο  (http://kpandelis.blogspot.com/), μία σελίδα που φιλοξενούσε σκόρπιες σκέψεις, ή σκόρπιες  τις  είδα εγώ γιατί ήμουν αφηρημένος. Είχε γράψει λοιπόν, ο χειριστής του blog  Παντελής Κανάκης, μεταξύ άλλων ωραίων σκέψεων:   « Ο ΧΡΟΝΟΣ  είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε, γιατί είναι περιορισμένος. Μπορούμε να δημιουργήσουμε χρήμα, αλλά όχι περισσότερο χρόνο. Όταν αφιερώνουμε χρόνο σε ένα πρόσωπο, του παραχωρούμε ένα μέρος από τη ζωή μας που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αναπληρώσουμε. Ο χρόνος είναι η ζωή μας.

 ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ που μπορείς να δώσεις σε κάποιον είναι ο χρόνος σου !!!».

 

Το θέμα του χρόνου είναι θέμα που μπορούμε να το δούμε από πολλές οπτικές γωνίες.

Λέει η σύζυγος στον σύζυγο: Μία ώρα στο λέω, σε πέντε λεπτά θα είμαι έτοιμη, δεν μπορείς να το καταλάβεις;;

 

Η θεωρία της σχετικότητας, για παράδειγμα, αποδεικνύεται περίτρανα με την χρήση του χρόνου.

Είσαι στο πρώτο σου ραντεβού με τον πιο όμορφο άνθρωπο που έχεις γνωρίσει, όμορφος εξωτερικά και εσωτερικά, πνευματώδης, ευγενικός, καλλιεργημένος,… τέλειος, δεν χορταίνεις να τον ακούς και να τον βλέπεις. Πέντε ώρες για πρώτο ραντεβού είναι πολλές, φάγατε, ήπιατε, περπατήσατε, καθίσατε,…πώς πέρασε έτσι η ώρα; Έμεινε η εντύπωση ότι ούτε μία ώρα δεν πέρασε.

Στο ραντεβού όμως με τον οδοντίατρο, τα  δέκα λεπτά, ( που ακούς το τροχό να ουρλιάζει, την ώρα που σφίγγεις το κεφάλι σου στην πολυθρόνα του), κάνουν να περάσουν πέντε ώρες.

 

Και η αξία του χρόνου, είναι μεταβλητή.

Τι αξία έχει το να καθυστερήσεις δέκα λεπτά από την συμφωνημένη ώρα συνάντησης με τον κολλητό σου, για να πάτε για καφέ στην «Αίγλη» του Ζαππείου ;  Καμία.. Αν  είχατε κανονίσει, τον καφέ να τον πίνατε στο μπαρ του καραβιού που πάει στα Χανιά, μόλις αυτό σαλπάριζε !! Με τα δέκα λεπτά καθυστέρησης, ο καθένας τον καφέ θα τον έπινε μόνος του, και του ενός θα του είχε κοστίσει, συν την τιμή ενός εισιτηρίου.

 

Όλοι το έχουμε ακούσει πολλές φορές «ο χρόνος είναι χρήμα», άρα πλούσιος είναι όποιος έχει χρόνο. Και ο πλούσιος καλά θα κάνει να δίνει από το περίσσευμά του και ο φτωχός από το υστέρημά του.

 

Μεγάλος πρόλογος!! Για τους εθελοντές ήθελα να πω.

Ο χρόνος με ξεγέλασε ( άλλη μία ιδιότητα του χρόνου).

Τους εθελοντές  όμως δεν τους ξεγελάει.

Οι εθελοντές γνωρίζουν πολύ καλά την αξία του.

Γνωρίζουν ότι το παραμικρό χάσιμο χρόνου στην κρίσιμη στιγμή ενός ατυχήματος, μπορεί να στοιχίσει ζωές.

Η αργοπορία στην αντιμετώπιση μίας πυρκαγιάς μπορεί να μετατρέψει τεράστιες εκτάσεις παραδείσου, σε εκτάσεις σεληνιακού τοπίου.

 

Οι εθελοντές γνωρίζουν επίσης, ότι τα λεπτά που περνάνε, δεν ξαναγυρίζουν.

Ο χρόνος που θα  διαθέσουν στον καναπέ τους απέναντι από την τηλεόραση, δεν θα τους ξαναδοθεί, προς  εκμετάλλευση,  προκειμένου να μάθουν πως μπορούν να προστατέψουν τον εαυτό τους, τους δικούς τους και τους συνανθρώπους τους, στην δύσκολη στιγμή.

 

Είναι εν γνώση τους επίσης, ότι ο χρόνος που ξοδεύουν για την κατάσβεση μίας δασικής πυρκαγιάς, στο πλευρό της πυροσβεστικής υπηρεσίας, είναι χρόνος που προσφέρουν στον συνάνθρωπο, από το υστέρημα του χρόνου τους, για να μπορέσει ο συνάνθρωπος και τα παιδιά του να χαρούν το πράσινο και το οξυγόνο του.

 

Ο εθελοντής, χαρίζει τον πολύτιμο χρόνο του, στον διπλανό του, χωρίς αντάλλαγμα.

Δεν έχει μισθό.

Δεν είναι μισθός ή αντάλλαγμα, το αίτημά του προς το κράτος, να το βοηθήσει στην αγορά εξοπλισμού (προστατευτικού και μηχανολογικού). Είναι η πραγματική ανάγκη, για να μπορεί να είναι πιο αποδοτικός.

Ο μισθός του εθελοντή είναι η ηθική αναγνώριση.

Η απαξίωσή του ( ευτυχώς από πολύ μικρή μερίδα εαυτούληδων)   είναι η τροχοπέδη του.

 

Όλοι έχουμε μέσα μας έναν εθελοντή. Συνηθέστερη δικαιολογία για να τον κρατάμε φυλακισμένο, είναι η έλλειψη χρόνου.

 

Εμείς στην Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α., κι όπως γνωρίζω σχεδόν σε όλες τις εθελοντικές ομάδες, έχουμε μέλη τα οποία έχουν συζύγους, παιδιά, πιεστικές εργασίες, κοινωνικές υποχρεώσεις, και…και… αλλά είναι ενεργοί άνθρωποι,  που θα δώσουν το παρών σε όποια πρόσκληση και πρόκληση τους απευθυνθεί. Θα φυλάξουν δάση, θα  σβήσουν φωτιές, θα καθαρίσουν άλση από τα σκουπίδια, δρόμους από πάγους, θα εκπαιδευτούν και θα εκπαιδεύσουν, θα είναι αφιλοκερδώς χρήσιμοι στην κοινωνία.

 

Ο χρόνος είναι χρήμα. Ας τον διαχειριστούμε κατάλληλα και όσο πιο αποδοτικά μπορούμε.

Όχι απαραίτητα, πάντα ανταποδοτικά.

Ο χρόνος είναι σαν το χαμόγελο και την αγάπη.

Όταν τον χαρίζεις στον διπλανό σου πολλαπλασιάζεις την αξία του.

 

Κλείνοντας θα αναφέρω μία φράση ακόμα του προαναφερόμενου blogger :

«Και εσύ, φίλε μου, αν έχεις τη "διαίσθηση", θα καταλάβεις ποιος, πότε και γιατί σου δίνει το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ !!!» τον χρόνο του.

Ας ενταχθούμε όλοι σε μία εθελοντική ομάδα. Ας οργανώσουμε και ας χαρίσουμε λίγο από τον χρόνο μας.

Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε περισσότερα.

 

Εκπροσωπώντας την Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α.

Κασφίκης Γεώργιος