ΜΟΝΟ ΘΕΑΤΗΣ ?

 

Καιρό έχουμε να τα πούμε ! Έχουμε αλλαγές.

Ο χρόνος άλλαξε, η Δημοτική Αρχή άλλαξε, τα κιλά μας άλλαξαν, ο Καλλικράτης - ούτε αυτός δεν ξέρει και τι δεν έχει αλλάξει, η αριθμητική δύναμη της ομάδος μας …. δεν έχει αλλάξει.

Καλό που δεν μειωθήκαμε, κακό που δεν αυξηθήκαμε.

Με το σκεπτικό ότι όσο περισσότεροι είμαστε, τόσο περισσότερα μπορούμε να προσφέρουμε στην κοινωνία, δεν είμαστε ικανοποιημένοι.

Η ομάδα μας δραστηριοποιείται και εκτός του Δήμου μας, αλλά και εκτός του Νομού μας, άλλωστε τα μέλη της δεν είναι μόνο από την Πετρούπολη.

Με δεδομένο όμως ότι η έδρα της Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. είναι ο Δήμος Πετρουπόλεως, θα περίμενε κανείς, οι «ντόπιοι» να είναι πολλοί περισσότεροι.

Έστω κι αν είναι η πλειοψηφία των μελών μας συνδημότες μας, πάντα θα υπάρχει χώρος και ανάγκη για περισσότερους. 

Στεναχωριόμασταν όταν το καλοκαίρι κάναμε πυρασφάλεια στο βουνό μας και τα  μισά από τα διαθέσιμα μέλη που ήρθανε για βάρδιες, ήταν από μακρινούς δήμους ( Πειραιά, Χολαργό, Άνοιξη ….).

Πού είναι οι γείτονες;

Στεναχωριόμασταν που σε μερικές από τις πυρκαγιές στα δεντράκια του Δήμου μας, δεν μπορούσαμε να συνδράμουμε την πυροσβεστική  με μεγαλύτερη δύναμη, ( δεν είναι εύκολο να έρθει, στο άμεσο – έκτακτο συμβάν, ο εθελοντής από την άλλη άκρη της Αττικής!!).

​

Και δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με τα δάση! Το έχουμε ξαναπεί. Μαθαίνουμε κι άλλα πράγματα.

Έχουμε μάθει μεθόδους ναυαγοσωστικής, και επιβίωσής μας σε ναυάγιο (και αχρείαστο να ‘ναι).

Έχουμε μάθει ότι όταν κάψουμε το χεράκι μας, στο έγκαυμα δεν χρησιμοποιούμε πελτέ, εκτός κι αν θέλουμε να το φάμε.

Έχουμε μάθει ότι τον λιπόθυμο φίλο μας, δεν τον αρχίζουμε στα χαστούκια για να συνέλθει (εκτός κι αν δεν είναι και πολύ φίλος μας).

Μάθαμε πώς να προστατευόμαστε από τους σεισμούς, τι να αποφεύγουμε στις πλημμύρες,  μάθαμε – μάθαμε - μαθαίνουμε - θα μαθαίνουμε……

Εσείς που είστε;

Γιατί δεν είσαστε μαζί μας;

Αφού μεταξύ μας θα αλληλοβοηθηθούμε, αν απαιτηθεί.

Γιατί να μην ξέρετε πώς να βοηθήσετε τα παιδιά σας;

Η οικονομική κρίση και το κυνηγητό της καθημερινότητας δεν θα είναι δικαιολογία, για τον χρόνο που δεν διαθέσαμε, να μάθουμε την τεχνική της ΚΑΡΠΑ, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να προσπαθήσουμε να σώσουμε έναν άνθρωπο από μία καρδιακή ανακοπή.

Είναι κρίμα να χαθεί ένας άνθρωπος δίπλα μας, επειδή ένα φασόλι δεν ακολούθησε τον δρόμο του για το στομάχι και του έφραξε την αεροφόρο οδό, κι εμείς;

Δεν γνωρίζαμε την Heimlich!! Νομίζαμε ότι ήταν γερμανίδα ηθοποιός, δεν μας είχε πει κάποιος ότι είναι λαβή, χειριστική λαβή για να εκτοξεύσουμε το κάθε ύπουλο φασόλι!

 

Αυτά και πολλά άλλα μαθαίνουμε στην Ε.Ε.Ε.Δ.Ε.Α. (διαβάστε τα στην ιστοσελίδα μας www.eeedea.gr) ελάτε στην παρέα μας, φέρτε και τις ιδέες σας.

Κι αν δεν σας αρέσουμε γιατί δεν έχουμε ωραίο όνομα, ενταχθείτε σε κάποια άλλη εθελοντική ομάδα, υπάρχουν πολλές και με καλλίτερα ονόματα, ενταχθείτε όμως κάπου.

Αν δεν είστε λάτρης του κύκλου «Δουλειά - τηλεόραση-ύπνος», θα βρείτε τον τρόπο να ενεργοποιηθείτε χθες, όχι αύριο.

«Ότι δεν δρα, δεν υπάρχει» όπως και «ότι κυλά δεν χορταριάζει».

 

Κασφίκης Γεώργιος